فضاپیمای وویجر، دورترین ساخته دست بشر از کره زمین ، بخش دوم
به گزارش وبلاگ دلگرمی، فضاپیما وویجر یک | Voyager 1
فضاپیما وویجر یک اولین سفینه ساخت دست بشر بوده که به فضای میان ستاره ای وارد شده است. این فضاپیما در سال 1977 (به همراه وویجر دو) برای کشف سیارات مدارهای بیرونی منظومه شمسی به فضا فرستاده شد. با این حال این پروژه طولانی مدت همچنان ادامه داشته و هنوز نیز اطلاعات مربوط به سفر خود را به زمین ارسال می کند. این فضاپیما در ماه اوت 2012 و تقریبا 35 سال پس از شروع سفر خود وارد فضا بین ستاره ای شد. این موضوع تا سال 2013 و زمانی که دانشمندان بتوانند اطلاعات دریافت شده از وویجر یک را آنالیز کنند به طور رسمی اعلام نشد. وویجر یک در واقع دومین فضاپیمای دوقلو بود که راه اندازی شد اما به عنوان اولین رقابت بین مشتری و زحل شناخته می شد. تصاویری که به وسیله این ساخته فوق العاده دست بشر ارسال شدند، در نسل های مختلف در کتاب های آموزشی و رسانه ها و روزنامه ها مورد استفاده نهاده شدند. علاوه بر روی این فضاپیما صداها و موسیقی های مختلف و مخصوصی نهاده شد تا برای اولین بار چنین چیزی از زمین به کیهان ارسال گردد. در بخش اول این مطلب در مورد ماموریت فضاپیما وییجر یک و آنالیز مشتری و زحل صحبت کردیم، حال در این بخش می خواهیم ادامه سفر این ساخته دست بشر را توضیح دهیم پس با خبرنگاران همراه شوید.
ورود به فضای میان ستاره ای
خروج رسمی فضاپیما وویجر یک از منظومه شمسی در ماه اوت 2012 اجرا شده و این کشف تاریخی در یک مقاله عمومی علمی منتشر شد. این نتایج به صورت یک فوران قدرتمند خورشیدی در دستگاه موج پلاسما وویجر یک در 9 آوریل تا 22 می 2013 ثبت شده است. این اتفاق نوعی فوران انفجاری الکترون ها در نزدیکی وویجر یک بوده است. محققان از این نوسان ثبت شده متوجه شدند که محدوده ای که فضاپیما در ان واقع شده است چگالی بالاتری نسبت به فضای داخلی منظومه شمسی داشته و همچون منطقه ای از فضا بوده که محیط خورشیدی در آن غالب می باشد. این موضوع کمی متناقض به نظر می رسید که که چگالی الکترون ها در فضای بین ستاره ای بالاتر از محدوده خورشیدی باشد، بنابراین محققان شرح دادند که در لبه هلیوسفر میزان چگالی الکترون به میزان چشمگیری پایین می باشد. بنابراین محققان داده های فضاپیما وویجر یک را آنالیز نموده و تاریخ رسمی خروج آن از منظومه شمسی را آگوست 2012 اعلام نمودند. در 25 آگوست کاوشگر وویجر یک شاهد افت هزار برابری الکترون ها و بعلاوه افزایش 9 درصدی اشعه های کیهانی از خارج منظومه شمسی بوده است. در این زمان فضاپیما 18.11 میلیارد کیلیومتر از خورشید فاصله داشته است که این میزان معادل 121 برابر فاصله زمین تا خورشید است.
مخاطرات فضای میان ستاره ای فضاپیما وویجر یک
در فوریه 2018 فضاپیما وویجر یک حدود 141 واحد نجومی (فاصله زمین تا خورشید) از زمین فاصله گرفته بود. این حدود 21.2 میلیارد کیلومتر فاصله با مقیاس های زمینی می باشد. شما می توانید فاصله لحظه ای این فضاپیما را در وبسایت ناسا مشاهده کنید. از زمانی که وویجر یک از مرز خورشیدی گذشته و وارد فضای میان ستاره ای شده است اطلاعات ارزشمندا را درباره شرایط در این بخش از دنیا هستی ارسال نموده است. یکی از دانشمندان پروژه در مصاحبه ای که در ماه سپتامبر 2017 انجام داده بود خاطرنشان کرد که داده های بدست آمده از کاوشگر نشان می دهد که تابش های کیهانی بسیار شدید بوده و بعلاوه چگونه ذرات خورشیدی در تعامل با سایر ستارگان قرار گرفته اند. توانایی های فضاپیما همچنان به مهندسان ستاره شناسی یاری می نماید. در ماه دسامبر 2017 ناسا خاطرنشان کرد که فضاپیما وویجر یک توانسته است با موفقیت از موتورهای پشتیبان خود استفاده نموده و با زمین ارتباط برقرار کند. این فرایند که اصطلاحا مانور اصلاح جهتیابی می باشد از مان نوامبر سال 1980 از زمان آخرین عبور کاوشگر از کنار سیاره زحل مورد استفاده قرار نگرفته بوده است. از آن موقع به بعد وویجر یک از کنترل های استاندارد خود برای چرخش های خود و بعلاوه برقراری ارتباط با کره زمین استفاده نموده است.
با این حال با توجه به اینکه عملکرد کنترل نماینده های استاندارد آغاز به خراب شدن می نمایند پس ناسا تصمیم گرفت تا با استفاده از TCM یا همان مانورهای اصلاح جهتیابی برای افزایش عمر وویجر یک ادام نماید. این آزمایش در نهایت موفقیت آمیز بود. سوزان دود به عنوان مدیر پروژه وویجر و عضوی از JPL در بیانیه خود خاطرنشان کرد: با استفاده از این سیستم های پیشرفته ای که در فضاپیما وویجر یک قرار داده شده بوده و 37 سال بدون استفاده قرار گرفته بودند، ما خواهیم توانست تا عمر این فضاپیما را برای دریافت اطلاعات بیشتر از فضای میان ستاره ای بین 2 تا 3 سال افزایش دهیم.
تولد 40 سالگی فضاپیما وویجر یک
فضاپیما وویجر یک در سال 2017 تولد چهل سالگی خود را در فضا جشن گرفت. این یکی از متفاوت ترین جشن های جشن های ناسا با حضور افراد مشهوری مانند ویلیام شاتنر (William Shatner) سفر ستارگان بود. در ماه سپتامبر 2017، ویلیام شاتنر و اولیور جکینز (Oliver Jenkins) یک پیغامی را به کاوشگر فرستادند و آن را در توییتر خود نیز بارگذاری کردند. پیغام آن ها این بود: ما در میان ستارگان دوستی داریم و شما تنها نیستید. این پیغام به وسیله آنابل کندی (Annabel Kennedy) مهندس آزمایشگاه جت به فضاپیما وویجر یک ارسال شد. پیش بینی می شد که پس از 19 ساعت این پیغام به دورترین فضاپیمای ساخته شده دست بشر در فضای میان ستاره ای برسد. در اظهارات ناسا در ماه اوت سال 2017 گفته شده است که هیچکدام از ما نمی دانستیم که فضاپیمایی را که 40 سال پیش راه اندازی نموده ایم می توانسته تا به امروز به فعالیت خود ادامه داده و در این سفر پر مخاطره همچنان پیش برود. جالب تر از همه این است که آنچه در 5 سال آینده به وسیله فضاپیما وویجر یک کشف خواهد شد احتمالا چیزی خواهد بود که ما از آن هیچگونه اطلاعاتی نداشته ایم و این کاوشگر ان را برای ما روشن خواهد نمود.
هر دو فضاپیما وییجر یک و دو در حال حاضر به فضای میان ستاره ای رسیده و هر کدام از ان ها سفر منحصر به فرد خود را پیش گرفته اند. ناسا سیستمی را راه اندازی نموده که شما می توانید به وسیله ان اطلاعات کلی در خصوص پرتاب، فاصله از زمین و بعلاوه فاصله نجومی، سرعت حرکت و اطلاعات دیگری از این دست را به صورت انلاین مشاهده نمایید. در صورتی که علاقه مند به مشاهده این اطلاعات هستید می توانید به وسیله لینک زیر به آن دسترسی پیدا کنید.
لینک اطلاعات فضاپیماهای وییجر: voyager.jpl.nasa.gov
بعلاوه ناسا وبسایتی را به نام چشم ناسا (NASA Eyes) راه اندازی نموده است که در ان شما می توانید جهت واقعی حرکت فضاپیماهای وویجر را مشاهده نمایید که اطلاعات این فضاپیماها هر 5 دقیقه یکبار به روز می شود. این بروز شدگی علاوه بر این در خصوص سرعت در زمان واقعی نیز می باشد و تجربه ای سه بعدی را برای شما ارائه خواهد نمود. در زیر لینک دسترسی برای دریافت نرم افزار و بعلاوه مشاهده جهت حرکت فضاپیماهای وویجر برای علاقه مندان ارائه می شود.
لینک دسترسی به چشم ناسا: eyes.jpl.nasa.gov
منبع: www.space.com
منبع: الی گشت