آرمینا صادقیان: کمبود فشنگ حرف تکراری است، حداقل در این یکسال کمبودها برطرف گردد - وبلاگ دلگرمی

به گزارش وبلاگ دلگرمی، ملی پوش تفنگ گفت: کمبود فشنگ یک حرف تکراری است اما امیدوارم حداقل در این یکسال کم و کاستی ها برطرف گردد تا بهتر و با آمادگی بیشتر در المپیک شرکت کنیم.

آرمینا صادقیان تیراندازی را از 9 سالگی آغاز و کمی بعد آن را به صورت حرفه ای دنبال کرد. این ملی پوش تیراندازی اکنون جوانترین مسافر کاروان ایران در المپیک توکیو است. او دارنده سه مدال جهانی و چهار مدال آسیایی در دو بخش جوانان و عظیمسالان در رشته تیراندازی است.

صادقیان تعویق المپیک توکیو را یک شانس عظیم برای تیراندازی ایران می داند و امیدوار است که با رفع کم و کاستی ها بهترین نتیجه برای تیراندازی ایران در المپیک رقم بخورد.

آرمینا صادقیان در مصاحبه با وبلاگ دلگرمی از شرایط تمرینات در خانه، کمبود فشنگ و کسب بهترین نتیجه در المپیک توکیو سخن گفت که در ادامه می خوانید.

تمرین در خانه سخت بود

صادقیان در مورد تمرین تیراندازی در خانه اظهار کرد: قبل از شیوع کرونا در ایران تیم ملی در مسابقه و اردوی آلمان بود. همین که به ایران رسیدیم کرونا وارد ایران شده بود. مجبور شدیم تمریناتمان را در خانه آغاز کنیم. شرایط برای ما سخت بود، دستگاه ها کمی ایراد داشتند تا بتوانیم به فرایند تمرین برسیم کمی طول کشید. تا الان در خانه تمرین داشتیم ولی قرار است سالن ها باز و شرایط عادی گردد و ما دوباره به فضای تمرین برگردیم و تمرین کنیم.

نمی توان فقط تمرین خشک کرد

ملی پوش تفنگ گفت: تمرین در خانه تا یک جایی خوب است. کلا تیراندازی وابسته به تیر زدن است اگر فقط خشک کار و تنها حالت گیری کنیم مسلما نمی توان نتیجه ای که در مسابقات انتظار داریم را کسب کنیم. حس تیر زدن باید باشد، امیدوارم هرچه سریعتر اردوها آغاز گردد و بتوانیم دوباره تمرینات را در سالن از سر بگیریم.

دریافت مدال در توکیو غیر ممکن نیست

وی در مورد کسب مدال تیراندازی در المپیک توکیو اظهار کرد: نمی توان گفت دریافت مدال در توکیو غیر ممکن است. اصلا غیر ممکن نیست مخصوصا با حضور الهام هاشمی سرمربی تیم ملی که واقعا باعث شده رکوردهایمان بالاتر رود و این فرایند همینطور هم ادامه پیدا می نماید. ما یکسال وقت داریم به اوج آمادگی خودمان برسیم و در المپیک در روز مسابقه بهترین خودمان باشیم.

باید برای سکوی المپیک بجنگیم

وی در ادامه اضافه کرد: نمی توان برای کسب مدال المپیک هیچ قولی داد چون تیراندازی رشته ای است که نتایج با یک تیر بسیار تغییر می نماید. فقط باید امیدوار باشیم که آن روز تمام تجربه مان را بکار گیریم و تکنیکی که فرا گرفتیم را به خوبی اجرا کنیم. با توجه به اینکه المپیک یکسال عقب افتاد شرایط برای همه ما بهتر خواهد شد تا بتوانیم با آمادگی بیشتر برای سکوی المپیک بجنگیم. هرچقدر تمرینات و مسابقات بیشتری را پشت سر بگذاریم و طبق برنامه پیش رویم نتیجه بهتر خواهد شد.

باید تعویق المپیک را شانسی عظیم بدانیم/ در این یکسال کم و کاستی ها رفع گردد

صادقیان تعویق المپیک را شانسی عظیم برای تیراندازی ایران بیان نمود و گفت: همان اول که خبر تعویق المپیک را شنیدیم کمی ناراحت شدیم اما به عنوان یک شانس عظیم و یا یک فرصت خوب باید به آن نگاه کنیم. این تعویق فرصت بهتری برای ما است که فشنگ و ساچمه خوب نداشتیم تا بتوانیم در حد رقبا بالا بیاییم. امیدوارم در این یکسال کم و کاستی ها رفع گردد و روز المپیک نتیجه ای که می خواهیم بدست آوریم.

مطمئن بودم فینالیست می شوم و سهمیه می گیرم

جوانترین عضو کاروان ایران در المپیک توکیو گفت: در بخش بادی سهمیه المپیک گرفتم و در توکیو تیر خواهم زد. من آمادگی کامل برای دریافت سهمیه 2020 داشتم و در مسابقه جام جهانی برزیل توانستم این سهمیه را کسب کنم. در جام جهانی قبل از آن هم عملکرد خوبی داشتم و فقط با چهار دهم اختلاف فینال را از دست دادم. مطمئن بودم در برزیل می توانم فینالیست شوم و کسب سهمیه کنم.

کمبود فشنگ حرف تکراری است

صادقیان کمبود فشنگ را مشکل همیشگی خواند و گفت: همواره در مورد کمبود فشنگ گفتیم و یک حرف تکراری است. وقتی فشنگ نباشد نمی توانیم آن طور که باید با حریفان رقابت کنیم. هرچند ملی پوشان همواره با کمترین امکانات رقبا را شکستمی دهند و خود را نشان داده اند. باید در نظر بگیریم که ما تیراندازان ایرانی با کمبود فشنگ توانستیم این مقام ها را بگیریم و اگر فشنگ و امکانات باشد بهتر و با آمادگی بیشتر می توانیم در مسابقات شرکت کنیم.

9 سالگی تیراندازی را آغاز کردم اما بعد از یکسال از آن دور شدم

وی در مورد آغاز تیراندازی گفت: تیراندازی را از 9 سالگی (تابستان سال 90) آغاز کردم. در کلاس تیراندازی ثبت نام کردم و یکسال کار کردم، اما بعد یکسال از فضای تیراندازی دور شدم. به خاطر علاقه ای که داشتم دوباره به تیراندازی برگشتم و اینبار به صورت حرفه ای کار را دنبال کردم.